کمال

از هلال ِ تو گذشتیــم، ولی کامل نه
که پلنگ ِ شب ِ دشتیــم، ولی کامل نه

غــرق تا خرخره در خاک ِ ره ِ صحراییم
کشتی ِ حامل ِ نشتیــم، ولی کامل نه

گذر از کوی تو زخمیــست که پا مال شده
درد ِ بدخیــم و پلشتیــم، ولی کامل نه

دور ِ باطل زدن از خصلت ِ سرگیجه ی ماست
از شعــاع  ِ تــو گذشتیــم، ولی کامل نه

سر به زخم ِ خم ِ ابروی تو، چون جان دارد؟
زیــر بر تیغه ی هشتیــم، ولی کامل نه

با دو صد چشــم، نظر بر نفس جاده زدیم
خــاک بر سرمه نهَشتیــم، ولی کامل نه

به در از حادثه ها کوفتن این روی شدیم
چهــاردیواری رشتــیم، ولی کامل نه

کنج ِ می خانه، دلم قدر ِ کفایت نوشید
مست ِ صهبای تو گشتیــم، ولی کامل نه