آشفتهــ رنگ

شب ِ نهال ِ سبکـ بار اگر به بار آید

سپیده دم نزند تا مگر که یار آید

 

به حیرتی که گرفته ست جان آینه را

مشخص ست که با خود نشد کنار آید

 

نشسته صوفی ِ خمّار با دو جام ِ تهی

که صوت قمری آواز با ستار آید

 

مگر به شوق ظفر قوره می شود حلوا؟..

اگر به دشت ِ وصال از کمر سوار آید!؟

 

چه کرده عشق در این عرصه با دو پای امید

که تن به خاک گرفته ست و جمله مار آید

 

درخت ِ عمر ِ تنومندی و سَلم چه شود

- به ریشه – هیزم جان داده را چکار آید؟

 

صدای بالهوس بلبلان ِ سقه سیه

چو گوش جان بدهی غرق غار غار آید!..