سرعت گذر عمر

در آسیاب ِ کهنه ی دل درد باید شد
با استخوان له کردن از غم مرد باید شد

پاییز عاشق می شود با برگــ ریزانش
زیر درخت ِ عشق ِ بی جان زرد باید شد

گاهی به دست آتش افروزان بسوز ای دل
در کفر نمرود آتش اما سرد باید شد

با اشک همدردیم و با لبخند همخانه
با هر چه هر آن را که با ما کرد باید شد

من، یار ِ تینار ِ* درون ِ پیله ی مرگم
چون کرم تا پروانه.. در خود طرد باید شد

  * تینار = تنها